Այդ երիտասարդ աղջիկը հենց հարևանուհին էր, իսկ դեղձենին իր <<սիրտ>>: Նա չէր թողնում, որ իր <<սրտին>> ինչ-որ մեկը մոտիկ գար: Բայց տղային հաջողվեց մտենալ և նույն իսկ համտեսել նրա <<սրտից>>։ Իսկ մանդարինը տղայի <<սիրտն>> էր:
Պատմությունն մի տղայի մասին է, ով մի հարևանուհի ուներ, իսկ այդ հարևանն էլ մի դեղձենի: Այդ տղան քանի օր նայում էր հարևանուհու ծառին: Ծառի վրայի պտուղները այնքան էին շատացել, որ ծառևը ծանությունից կաղվել էր: Այդ կինը չէր քաղում քառի պտուղները և չէր թողնում, որ մյուսները քաղեն: Տղան գողտնի մտնում է կնոջ այգի քաղում մի դեղձ: Այդ ժամանակ նկատում է մի երիտասարդ աղջիկա, ով նրան էր նայում։ Հարևանուհին մենակ էր ապրում, ոչ քույր ուներ, ոչ էլ աղջիկ: Մի օր տղաին հարևանուհին նկատում է ծառից դեղձեր քաղելուց: Բարկանում է նրա վրա և ուզում է կտրել ծառը: Տղան ամեն կերպ փորձում է հարևանուհին համոզել, որ չանի դա: Հաջորդ օրը տղան այցելու է կնոջը և տանը տեսնում է այդ երտասարդ աղջկան: Գրպանից հանում է մանդարին և նվիրում աղջկան: Կնոջ տնից հեռանալուց հարևանուհուն տեսնում է բակում պատին հենված մանդարինը ձեռքին:
Այդ երիտասարդ աղջիկը հենց հարևանուհին էր, իսկ դեղձենին իր <<սիրտ>>: Նա չէր թողնում, որ իր <<սրտին>> ինչ-որ մեկը մոտիկ գար: Բայց տղային հաջողվեց մտենալ և նույն իսկ համտեսել նրա <<սրտից>>։ Իսկ մանդարինը տղայի <<սիրտն>> էր:
Ինգա Առաքելյան 